H Μαρία Κατσουνάκη στην εκπομπή της ΝΕΤ για τον κινηματογράφο είχε προσκαλέσει το σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο, με αφορμή την προβολή της ταινίας του «Πεθαίνοντας στην Αθήνα». Ο σκηνοθέτης ήταν δικαιολογημένα έξαλλος με την κατάσταση που επικρατεί στο τηλεοπτικό τοπίο και στο χώρο του -ανύπαρκτου- πολιτισμού. Έθιξε μερικά πολύ σημαντικά πράγματα: Ως πότε θα προβάλλονται οι γραφικές ταινίες του υποτιθέμενου παλιού «καλού» κινηματογράφου, τη στιγμή που δεν ευνοούνται οι νέες κινηματογραφικές προσπάθειες;Γιατί οι καλύτερες ταινίες προβάλλονται τις καθημερινές στις 3 το πρωί από την τηλεόραση, ενώ στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης π ρ ο β ά λ λον τ α ι σκουπίδια; Ως πότε αυτή η χώρα θα θάβει τα δικά της παιδιά και μερικοί κριτικοί θα παίζουν τα δικά τους παιχνίδια εξουσίας εις βάρος της δημιουργίας;Η δημοσιογράφος, μάλλον από φόβο, δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει και να κεντρίσει την πολύ ενδιαφέρουσα κατάθεση του σημαντικού αυτού σκηνοθέτη.Πυροσβεστικά και αμήχανα, προσπαθούσε να υποτιμήσει την ένταση και την ισχύ των λεγομένων του αντί να τον αφήσει να τα πει για ακόμα μια φορά έξω από τα δόντια, όπως άλλωστε αρμόζει σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου