Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

H XOUNTA KAI TO CINEMA O KAPETAN KEMAL O SYNTROFOS KAI TO MIKRO EGKLHMA







TO Z TOY KWSTA GAYRA XANABGENEI SE NEA KOPIA SXEDON ME 40 BRABEIA KAI 40 XRONIA ARGOTERA PARAMENEI MONTERNO YPODEIGMA POLITIKOY THRILER BASISMENO STHN YPOTHESH LAMBRAKH APO TO BIBLIO TOY BASILH BASILIKOY SE SENARIO TOY XORKE SEMBROYN. H XOUNTA DEN AFHSE H TAINIA NA GINEI EDO KAI EGINE STHN ALGERIA ME THN EIRHNH PAPA KAI TON MONADIKO IB MONTAN ME APOTELESMA TO OSKAR KALHTERHS XENHS TAINIAS NA PAEI MONTAZ NA TO XASEI H ELLADA OPOS KAI STHS KANES POLY KALOS EINAI O TERNTIAN KAI H MONADIKH MOYSIKH TOY MIKH THEODORAKH.AN KAI 40 XRONIA PRIN H TAINIA EINAI MONTERNA STON TROPO GYRISMATOS THS KAI SKHNOTHESIAS ME POLY KALO MONTAZ.






O KAPETAN KEMAL O SYNTROFOS EINAI TO BIOGRAFIKO TOY MIXRI MPELI TOYRKOS 92 ETWN SHMERA O KAPOTE KAPETAN MIXALHS TOY ELAS XEKINHSE THN ZOH TOY WS ETHNIKISTHS META MORFONETAI STHN AMERIKH KAI GINETE KOYMOYNISTHS TO 47 SYNTASSETAI ME TON DHMOKRATIKO STRATO KAI BIWNEI MIA PERIPETEIWDHS ZOH POTE STHN EYRWPH KAI POTE STHN FYLAKH STHN XWRA TOY.TO NTOKIMANTER EXEI MOTO THN ADELFOSYNH TWN LAWN KAI XEKINAEI APO THN THRAKH KAI TELIWNH EKEI. H ETHNOLOGIKH POIKILIA MILAEI APO MONH THS. TOY FTOY LAMPRINOY.





Ο Λεωνίδας (Αρης Σερβετάλης), έχει μόλις αποφοιτήσει από τη Σχολή Αστυνομικών κι έχει μετατεθεί σ’ ένα πανέμορφο, πλην όμως μικρό κι απομονωμένο νησί του Αιγαίου. Οι επαγγελματικές του προκλήσεις περιορίζονται στο να τοποθετεί πινακίδες «Απαγορεύεται ο Γυμνισμός» στις ερημικές παραλίες του νησιού. Θέλει ν’ αναλάβει ευθύνη, αλλά δεν έχει αντικείμενο, οπότε, κατά κύριο λόγο, βαριέται και κάνει υπομονή.Η Αγγελική (Βίκυ Παπαδοπούλου), είναι η πιο διάσημη κόρη του νησιού, αλλά ζει στην Αθήνα. Είναι η παρουσιάστρια της πρωινής εκπομπής «Καλή, Καλή σας Μέρα» κι έχει μόλις πάρει το μεγάλο τηλεοπτικό βραβείο για τη δουλειά της. Είναι όμορφη, νέα, επιτυχημένη και δημοφιλής, κι αν κάτι της λείπει, αυτό σίγουρα δεν είναι η ζωή στο νησί. Οι ντόπιοι, ωστόσο, παρακολουθούν τελετουργικά την εκπομπή στο καφενείο και θαυμάζουν τη συντοπίτισσά τους: δική τους, αλλά ταυτόχρονα επιθυμητή κι απρόσιτη. Οι συνθήκες θ’ αλλάξουν όταν ο Λεωνίδας θ’ ανακαλύψει στον γκρεμό το πτώμα του γέρου Ζαχαρία. Πώς πέθανε ο γέρος και γιατί στην τελευταία του στιγμή χαμογελούσε; Ηταν ατύχημα ή, όπως υπαγορεύει το ένστικτο του Λεωνίδα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά; Ξαφνικά ο νεαρός αστυνομικός πρέπει να βρει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα: Γιατί ο Αρχηγός της Αστυνομίας μοιάζει τόσο αρνητικός προς την έρευνα του Λεωνίδα; Γιατί η Γιατρός / Πάρεδρος της κοινότητας έχει στο σαλόνι της τη μακέτα ενός μεγάλου ξενοδοχειακού συγκροτήματος; Γιατί το βράδυ μετά το θάνατο του Ζαχαρία, η Αγγελική επιστρέφει εσπευσμένα στο νησί; Τέλος, υπάρχει περίπτωση αυτή η κοπέλα που μοιάζει να τα έχει όλα, να θέλει και τον Λεωνίδα; Όπως ο κάθε κάτοικος του νησιού, που ερμηνεύει το θάνατο του Ζαχαρία σε συνάρτηση με τον εαυτό του, έτσι κι ο Λεωνίδας θα χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες του για να σχηματίσει τη δική του εκδοχή για το τι ακριβώς συνέβη με τον Ζαχαρία, αλλά και με τη δική του ζωή, όπως ξαφνικά ανατράπηκε, μέσα στην ησυχία του καταγάλανου Αιγαίου. O σκηνθέτης Χρίστος Γεωργίου μιλά για το "Μικρό Έγκλημα"Το Μικρό Έγκλημα είναι μια δυνατή, απλή ιστορία σ’ ένα όμορφο περιβάλλον. Μια ανθρώπινη ιστορία, με χιούμορ, δυνατή αφηγηματική δομή και με τη δυνατότητα εντυπωσιακού οπτικού στυλ. Πιστεύω ότι το Μικρό Έγκλημα είναι μια διασκεδαστική, ζεστή και όμορφη ταινία. Βασική μου πρόθεση, ως σκηνοθέτης, θα είναι να είμαι αληθινός προς το σενάριο και την ισορροπία ευαισθησίας, ζεστασιάς, χιούμορ και ανθρωπιάς, με τα οποία παρουσιάζει την ιστορία και τους χαρακτήρες του. Ο πρωταγωνιστής, ο Λεωνίδας, είναι ο νέος αστυνομικός στη μικρή πόλη. Απρόθυμα παίρνει μετάθεση σ’ ένα μέρος όπου θα προτιμούσε να μη βρίσκεται. Έτσι είναι το τέλειο άτομο για να δράσει ως οδηγός μας. Μας δίνει το ιδανικό σημείο εκκίνησης. Ένα κενό φύλλο χαρτιού, χωρίς να υπάρχει γνώση του μέρους, ή των ανθρώπων. Μ’ αυτήν την έννοια ταυτιζόμαστε μαζί του ολοκληρωτικά, μιας και είναι ακριβώς σαν κι εμάς. Με τον αφελή κι ελαφρώς αδέξιο τρόπο του αρχάριου και του ξένου, ο Λεωνίδας αρχίζει την έρευνα. Κι αντί να συλλέγει στοιχεία, μαθαίνουμε για τους ανθρώπους της μικρής πόλης, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και τους φόβους τους. Τις θεωρίες συνωμοσίας του ιδιοκτήτη της Ταβέρνας, τα έργα ανάπτυξης του πάρκου νερού της Δημάρχου, την εμμονή του Αρχηγού της Αστυνομίας με το ψάρεμα, την επιθυμία απόδρασης του παιδιού με το BMX. Μέσα από την κωμωδία, η ταινία θα μας διασκεδάσει, με χαρακτήρες που είναι αστείοι αλλά επίσης ζεστοί κι ανθρώπινοι και που μας θυμίζουν τους εαυτούς μας. Η φιλοδοξία είναι το κοινό θέμα σ’ αυτό το σενάριο. Οι φιλοδοξίες του Λεωνίδα να γίνει αστυνομικός στη μεγάλη πόλη, οι φιλοδοξίες της Νίκης να γίνει διάσημη τηλεπαρουσιάστρια, η φιλοδοξία του Ζαχαρία να επιτύχει στην Αυστραλία. Μέσα από τις προσπάθειες των χαρακτήρων να κάνουν τον κόσμο τους λίγο καλύτερο, κάτι με το οποίο όλοι ταυτιζόμαστε, βλέπουμε ότι συχνά οι στόχοι που θέτουν για τον εαυτό τους ίσως δεν επιτευχθούν ποτέ, αλλά καθώς ζουν προς αυτούς τους στόχους, ορίζουν έτσι και τις ζωές τους. Κατά τον Τζον Λένον, «Η αληθινή ζωή είναι κάτι που σου συμβαίνει ενώ έχεις άλλα σχέδια.»Το Μικρό Έγκλημα παρουσιάζεται ως μια ρομαντική κομεντί, αλλά όπως κάθε καλή κωμωδία έχει στο κέντρο της κοινωνικά θέματα με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε όλοι. Οπτικά θα χρησιμοποιήσουμε πλήρως τη φυσική ομορφιά του περιβάλλοντος της ταινίας, ένα ειδυλλιακό νησί στη θάλασσα του Αιγαίου. Θα δώσουμε στην ταινία ένα ρυθμό και μια ματιά που θα της επιτρέπει ν’ αναπνέει με τον τρόπο που πάντα αναπνέουν τα μικρά νησιά. Μ’ έναν τεράστιο ουρανό κι έναν λαμπερό ήλιο, περικυκλωμένο από βαθιά γαλάζια θάλασσα. Στοιχεία που μοιάζουν με τον ορισμό της ελευθερίας όταν τα πρωτοβλέπεις, αλλά που σταδιακά γίνονται πιο βαριά και σχεδόν κλειστοφοβικά στην κενότητά τους. Η οπτική αίσθηση πρέπει να ηχεί το ταξίδι του Λεωνίδα. Ξεκινά απλό και ευθύ, καθώς αυτός βλέπει μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων, και μετά γίνεται πιο περίπλοκο, πιο πλούσιο και συνυφασμένο με τις ζωές των άλλων ανθρώπων. Αυτή η εξέλιξη από την απλότητα ως ένα πιο περίπλοκο και πλούσιο στυλ θα αντικατοπτριστεί στα καρέ, το φωτισμό, τη χρήση χρώματος και την κίνηση της κάμερας. Ο καταλύτης ανάμεσα στους δυο κόσμους, και το μέρος που ξεκινά το ταξίδι του Λεωνίδα, είναι ο σκοτεινός γκρεμός όπου βρίσκει το πτώμα του Ζαχαρία, και τον οποίο επισκέπτεται ξανά για να ολοκληρώσει το ταξίδι του. Η μουσική θα σχετιστεί με τους κόσμους των χαρακτήρων της μικρής πόλης. Μια ποικιλία ήχου τόσο πλούσια, όσο αυτή των χαρακτήρων, που θα περιλαμβάνει τα πάντα από το ρεσιτάλ πιάνου και βιολιού, τα ρεμπέτικα της Ταβέρνας, τη ραπ ή τα τζανγκλ του παιδιού με το BMX μέχρι και τις νοσταλγικές μπαλάντες της κυρίας Πλειάδη από το ’50. Μ’ αυτόν τον τρόπο το σάουντρακ της ταινίας θα είναι ένα πλούσιο και ποικίλο κολάζ διαφορετικών φωνών και μελωδιών των ανθρώπων του μικρού νησιού. Σε μια ταινία, μία εικόνα συχνά συλλαμβάνει ολόκληρη την ουσία της. Στο Μικρό Έγκλημα αυτή η εικόνα είναι ο Λεωνίδας στο μικρό μηχανάκι του που τρέχει προς την προβλήτα. Ο Λεωνίδας χτυπά τη ράμπα με ταχύτητα και πετά στον αέρα πάνω από το νερό. Ουρλιάζει από την αδρεναλίνη. Σε αυτή την εικόνα του σύγχρονου Ίκαρου, αυτό που μας ενθουσιάζει είναι η ενέργεια και η δύναμη, που εκφράζει την επιθυμία του να πετάξει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: