einai to avatar
με το στόρι του πρώην πεζοναύτη (Σαμ Γουόρδινγκτον) που ταξιδεύει εικονικά -και μεταμορφωμένος σε εξωγήινο ον- σε έναν μακρινό πλανήτη με αποστολή να προστατέψει τους ιθαγενείς του από εχθρικές μορφές ζωής, το «Αvatar» μοιάζει κάτι οικείο να σου θυμίζει, κάτι που έχεις ξαναδεί, ειδικά στις σκηνές των κυνηγητών και των αναμετρήσεων με τα ποικίλης περιβολής τέρατα.Ταυτόχρονα, όμως, σε αποστομώνει με την τεχνολογική του εκζήτηση, τον ρεαλισμό στην κίνηση και τον συντονισμό του «έμψυχου» υλικού, ο οποίος, στην περίπτωση των ανθρωπόμορφων άλιεν, επιτεύχθηκε μέσα από την επίκοπη τελειοποίηση της τεχνικής του motion capture animation, δηλαδή την ψηφιακή επεξεργασία, εκ των υστέρων, του φιζίκ και συνεπώς και της ερμηνείας του κάθε ηθοποιού (βλέπε το Γκόλουμ στον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών» ή τα «Πολικό εξπρές» και «Βeowulf» του Ρόμπερτ Ζεμέκις).Ακόμα, σου υπενθυμίζει τη φοβερή δεξιότητα στο timing του σκηνοθέτη των δύο πρώτων «Εξολοθρευτών», της «Αβύσσου» και του «Τιτανικού», απαντώντας στο ερώτημα τι ήταν αυτό στο οποίο τόσο επίμονα είχε απορροφηθεί επί 12 χρόνια, από τότε που ο «Τιτανικός» έγραφε ιστορία ως εισπρακτικό και οσκαρικό φαινόμενο
230 ekat. dolaria kai alla 150 gia diafimistika klp
san tainia omos den preepei na einai kalo. exoyme xanagrapsei
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου